Dünyada 33 binde bir görülüyor: Nekrotizan fasiit (et yiyen bakteri hastalığı) nedir, belirtileri neler?

[Sağlık]

A grubu streptokoklar bakterisinden kaynaklanan nekrotizan fasiit hastalığı, dünyada 33 binde bir insanda görülür. Her ne kadar medya yaygın olarak “et yiyen bir enfeksiyon” olarak adlandırsa da, insanlarda birden fazla bakteri türü bu nadir hastalığa neden olabilir. Peki, nekrotizan fasiit (et yiyen bakteri hastalığı) nedir, belirtileri neler?

Nekrotizan fasiit, Türkçe ifadesiyle et yiyen bakteri hastalığı da denen, yumuşak dokuları tutan ve tuttuğu dokularda nekroza sebebiyet veren nadir görülen bir hastalıktır. Hayatta kalma şansını artırmak için en kısa zamanda müdahale edilmesi gerekir. Küçük kırmızı kabarcıklarla başlayan hastalık ter, ateş ve grip gibi belirtilerle ortaya çıkar. Organ yetmezliği ve şoka girmeye de yol açarak ölümcül seyreder. Kontrol altında tutulmaya çalışılan hastalık sonucu birçok organ zarar görebilir, her dört hastadan birisinin ölümüyle neticelenebilir. Açık yaraların bu hastalığa neden olabileceği gibi sık sık denize veya okyanusa açılan insanlarda görülme olasılığı bir derece daha artar.

ET YİYEN BAKTERİ HASTALIĞI BELİRTİLERİ Erken belirtiler ateş, şiddetli ağrı, şişlik ve yara bölgesinin kızarmasını içerir. Nekrotizan fasiit vakalarında, bakteriler vücuda girdiğinde hızla yayılır. Kasları, sinirleri, yağ dokuyu ve kan damarlarını çevreleyen bağ dokusunu enfekte ederler. Enfeksiyon aynı zamanda fasyanın yanındaki dokulara da zarar verir. Bazen bu bakteriler tarafından üretilen toksinler, enfekte ettikleri dokuları yok ederek ölmesine neden olurlar.

ET YİYEN BAKTERİ HASTALIĞI NEDEN OLUR? İnsanlarda direk nekrotizan fasiite sebep olan etkenlerin yanı sıra, evcil hayvanlar ve bazı su canlılarından insanlara bulaşan ve nekrotize fasiite sebep olan zoonoz karakterli etkenlerde mevcuttur. Bu etkenler genellikle yaşlı, diyabet gibi kronik hastalığı olanlarda, alkol bağımlılarında ve İnsan Bağışıklık Yetmezlik Virüsü-HIV gibi immunosupresif tabloya yol açan hastalıktan muzdarip bireylerde yaygın olarak görülmektedir.